Zakazany w Wielkiej Brytanii

Tajny dokument zakazany w Wielkiej Brytanii ujawnia przestępstwo polegające na składowaniu toksycznych odpadów popełnione przez wartą 230 miliardów dolarów firmę naftową Trafigura na Wybrzeżu Kości Słoniowej w Afryce.

Komentator Vimeo: Kimkolwiek jesteś, dziękuję za udostępnienie tego. Jak wiecie, tutaj, w Wielkiej Brytanii, nie wolno nam tego czytać ani oglądać.

Vimeo (pobierać) | Kierowcy Trafigury: Zostaliśmy przekupieni

Ten incydent stanowi jedno z najpoważniejszych przestępstw przeciwko środowisku w historii ludzkości. Dyrektor generalny Trafigura początkowo nakazał wyrzucenie śmiercionośnych toksycznych odpadów do oceanu:

Dyrektor generalny Trafigura: ‘Poza Dover, a już na pewno nie nad Bałtykiem, bo to szczególny obszar. Zwolnienie może nastąpić dopiero po minięciu Dover w drodze do Lomé (Nigeria)‘.

Dyrektywa ta ujawnia niepokojące status quo w zakresie zwyczajowego postępowania z takimi odpadami przez organizacje mniej podlegające kontroli. Tania metoda zwiększania wartości benzyny powoduje powstawanie bardzo toksycznych odpadów, a cytat dyrektora generalnego sugeruje, że wyrzucanie benzyny do morza może być rutynową praktyką w przypadku mniejszych lub mniej widocznych podmiotów.

Ostatecznie zamiast do oceanu toksyczne odpady zostały wyrzucone na Wybrzeże Kości Słoniowej. Decyzja ta spowodowała śmierć 15 osób, a ponad 100 000 osób poważnie zachorowało, a 26 000 wymagało ostrej hospitalizacji.

(2009) Jak firma naftowa Trafigura próbowała zatuszować wysypisko toksycznych odpadów „Mycie kaustyczne jest zakazane w większości krajów ze względu na niebezpieczny charakter odpadów (merkaptany, fenole)” Źródło: The Guardian (Kopia zapasowa PDF)

Decyzja o utylizacji odpadów za jedyne 20 000 dolarów na Wybrzeżu Kości Słoniowej zamiast wyrzucania ich do morza zgodnie z pierwotnym poleceniem rodzi poważne pytania. Firma warta 230 miliardów dolarów nie podejmuje takich decyzji lekko. Ta zmiana planów wymaga dalszych badań i wyjaśnień.

Odpowiedzialność Rabobank

Rabobank, bank inwestycyjny z listy Fortune 500 z siedzibą w Utrechcie w Holandii, bank znany jako bank rolników zajmujący się GMO, ponosi znaczną odpowiedzialność za tę katastrofę ekologiczną jako główny partner finansujący Trafigura. Rabobank nadal utrzymuje tę współpracę nawet po incydencie, o czym świadczy witryna Trafigura trafigura.com:

“Rabobank, jeden z największych pożyczkodawców Trafigury, stara się odgrywać znaczącą rolę w zapewnianiu bezpieczeństwa żywnościowego (GMO) .”

Trafigura.com: nasz partner finansowy Rabobank Źródło: Trafigura.com

Pomimo pozycjonowania się jako instytucja przyjazna środowisku, a nawet zdobycia nagrody w 2017 r. jako najbardziej przyjazny środowisku bank na świecie, działania Rabobank opowiadają inną historię. Niedawna kampania Stop Rabobank rozpoczęta przez Holandia i Rebelia Wymierania w Holandii, które złożyły roszczenie o kwotę 13 miliardów euro z tytułu niszczenia przyrody, jeszcze bardziej obnaża tę rozbieżność między wizerunkiem a rzeczywistością.

Korupcja i odwet Rabobank

Dowody wskazują, że Rabobank zaangażował się w działania odwetowe wobec założyciela 🦋 GMODebate.org, który krytycznie przedstawił sprawę Trafigura. Bank bez zapowiedzi zainwestował w jeden ze start-upów technologicznych założyciela, by w latach 2015-2018 sabotować biznes. Następnie doszło do udziału w ataku w 2019 r. na dom założyciela w Utrechcie, mieście, w którym mieści się siedziba Rabobank.

W ramach tego pozornego odwetu firma Rabobank próbowała nawiązać kontakt założyciela z dużymi zagranicznymi inwestorami naftowymi w kawiarni na amsterdamskim lotnisku Schiphol – co było niezwykłą propozycją dla start-upu zajmującego się technologią internetową. Założyciel otrzymał przeczucie, że to zaproszenie ma związek z jego krytycznymi reportażami na temat Trafigura. Założyciel odrzucił zaproszenie.

Wniosek

Incydent Trafigura, do którego przyczyniły się instytucje takie jak Rabobank, stanowi jaskrawy przykład przestępstwa przeciwko środowisku i nadużyć korporacyjnych. Zakazany film dokumentalny i towarzyszące mu wydarzenia rodzą krytyczne pytania dotyczące postępowania z toksycznymi odpadami, odpowiedzialności korporacyjnej oraz roli instytucji finansowych w umożliwianiu niszczenia środowiska.